Wyszła „Grenada 1492”!


Wyszła „Grenada 1492” – zdecydowanie ostatnia moja książka ukazująca się w Bellonie. Od kilku dni jest na rynku. To bardzo interesująca historia, pełna wręcz bajkowych sytuacji: ucieczek, pościgów, zdrad i wiarołomstwa. Książka z naprawdę zamierzchłej przeszłości, pokazująca w jaki sposób rekonkwista płynnie przeszła w konkwistę – w podbój Nowego Świata.


Na etapie korekty autorskiej, na str. 222, bodajże po pierwszym akapicie, chciałem wprowadzić jeszcze jeden przypis, ale oczywiście okazało się to niemożliwe. Oto on:

(x) O stopniu zaufania i zażyłości między Gonzalo de Cordoba a Ferdynandem Aragońskim świadczy m.in. to, że w korespondencji między sobą posługiwali się specjalnym szyfrem, który znany był tylko im obu. Używano w nim ponad 200 specjalnych znaków. Kod miał zabezpieczać poufne wiadomości przed wpadnięciem w ręce wroga. Było to szczególnie istotne w czasie, gdy Gonzalo de Cordoba prowadził późniejsze kampanie włoskie i korespondencja wędrowała na znaczne odległości. System ten jednak został już wypróbowano w okresie oblężenia Grenady.

Szyfr króla i Gonzala został odkodowany dopiero w roku 2017 i brały w tym udział hiszpańskie służby specjalne. Listy pisane za jego pomocą przechowywane są w Muzeum Wojska w Toledo. Ferdynand pisał w nich m.in., że podróż Kolumba na Zachód to dobry i wielce obiecujący pomysł.


Wydawca zrezygnował też z piątej mapki , na której zaznaczona była trasa nocnego desantu, który poprzedził oficjalne otwarcie bram przed siłami oblegającymi Grenadę oraz miejsca związane z wydarzeniami dnia następnego. Bardzo szkoda, bo pochodzi z unikatowego, hiszpańskiego źródła. Dlatego ją tu pokazuję.


Oto podpis, jakim miał się pod mapką znaleźć oraz legenda, wyjaśniająca znaczenie umieszczonych na niej liter:

Nocny desant na Alhambrę w nocy 1–2 I 1492 roku i droga królewskiej pary pod mury Grenady 2 I 1492 roku (źródło: M. del Carmen Pescador del Hoyo, Como fue de verdad la Toma de Grenada, „Al-Andalus” 1955, t. XX)
A–D Trasa nocnego desantu dowodzonego przez Guttiere’a de Cárdenasa
A – Los Alijares, miejsce spotkania oddziału z Zubim; B – wąwóz Cuestecillas; C – brama Alhambry; D – wieża Comares, w której doszło do spotkania z Boabdilem
E–K Droga oddziału księcia Tendilli i miejsce postoju królewskiej pary
E – wydma Genil (obecnie Paseo del Violon): miejsce postoju króla przed murami; F – pustelnia San Anton el Viejo; G – Cuesta de los Molinos, rampa przygotowana do transportu artylerii; H – Bib-nexde – brama, którą do miasta wszedł oddział mający przejąć Alhambrę; I – Cuesta de Martires – aleja, którą podążał oddział mający zająć Alhambrę; J – brama, przez którą Boabdil opuścił Alhambrę, gdy udawał się na spotkanie z królem i przez którą do Alhambry wszedł oddział księcia Tendilli; K – Torre de la Vela, wieża, na której umieszczono krzyż

Grenada 1492Historyczne Bitwy
Roman Warszewski
Dziennikarz i pisarz, autor wielu książek, w tym kilku bestsellerów. Laureat prestiżowych nagród. Wielokrotnie przebywał w Ameryce Południowej i Środkowej. Spotykał się i przeprowadzał wywiady z noblistami, terrorystami, dyktatorami, prezydentami i szamanami. Obecnie pełni funkcję redaktora naczelnego miesięcznika „Żyj długo”.

Ostatni album

„Zielone Pompeje.Drogą Inków do Machu Picchu i Espiritu Pampa”

(Razem z Arkadiuszem Paulem)
Seria Siedem Nowych Cudów Świata, Fitoherb 2013

„Zielone Pompeje”, czyli zapasowe Królestwo Inków